سلام، مهمان
08-31-2021، 01:52 PM
بشر برای اولین بار کار با آهن را حدود 6000 سال پیش آموخت ، هرچند تا چند هزار سال بعد زمانی که عنصر فوق العاده رایج در مهمترین نقش خود استفاده شد: تولید فولاد. فولاد در کاربردهای مکانیکی و برقی ، تجهیزات ساختمانی سنگین ، لوازم آشپزخانه و ابزار مورد استفاده قرار می گیرد. با تنوع بسیار زیاد ، تصمیم گیری در مورد نوع استفاده می تواند گیج کننده باشد.
فولاد یک آلیاژ آهن است ، به این معنی که در درجه اول از آهن تشکیل شده و با یک یا چند فلز آلیاژی ترکیب شده است تا مواد جدیدی با خواص منحصر به فرد تولید کند. چهار طبقه بندی اصلی وجود دارد ، اما همچنین چندین زیر گروه وجود دارد که اهداف مختلفی را ارائه می دهند. خواص آن بسته به عناصر ترکیب آهن و همچنین روشهای مورد استفاده برای گرم کردن و خنک کردن فلز تغییر می کند.
در زیر ، انواع مختلف فولاد و هدف هر نوع را توضیح می دهیم. امیدواریم این اطلاعات بتواند به شما در تصمیم گیری در مورد نوع مورد استفاده با وضوح و اطمینان کمک کند.
فولاد کربن
فولاد ضد زنگ
فولاد
فولاد ابزار
1. فولاد کربن
تمام فولاد حاوی کربن هستند ، اما فولاد کربنی به دلیل عدم وجود عناصر دیگر در ترکیب منحصر به فرد است. اگرچه فقط 2 درصد کربن یا وزن آن کمتر است ، اما عنصر اصلی آن فولاد کربنی را به یک ماده قوی و بادوام تبدیل می کند که برای مصارف متعدد ایده آل است.
فولاد کربنی گاهی با چدن اشتباه گرفته می شود ، اگرچه باید کمتر از 2 درصد کربن داشته باشد. چدن حاوی 2 تا 3/5 درصد کربن است و بافت خشن و طبیعت شکننده تری به آن می بخشد.
اگرچه فولاد کربنی از فلزات آلیاژی تشکیل شده است ، اما به دلیل عدم وجود عناصر آلیاژی دیگر در ترکیب ، طبقه بندی آلیاژ ندارد. این سادگی به محبوبیت فولاد کربنی کمک می کند - حدود 90 درصد از کل تولید فولاد را تشکیل می دهد.
انواع فولاد کربنی
فولاد کربنی را در زیر آستانه کربن 2٪ می توان به سه دسته کربن کم ، متوسط و زیاد تقسیم کرد. هر نوع قدرت ذاتی کربن را حفظ می کند ، اما با افزایش محتوای کربن ، هدف مفید آن تغییر می کند.
کربن کم: این رایج ترین و کم هزینه ترین نوع است. به دلیل شکل پذیری بالا - توانایی فطری آن برای کشش تحت فشار آسان است. سیم ها ، پیچ و مهره ها و لوله ها از این نوع فولاد استفاده می کنند.
کربن متوسط: محتوای کربن بین 0.31 and تا 0.60 gives به این گونه قدرت و شکل پذیری کمتری نسبت به انواع کربن کمتر می دهد. کربن های متوسط در چرخ دنده ها و خطوط راه آهن یافت می شوند.
کربن بالا: سخت ترین گونه بیش از 61/0 درصد کربن است و اغلب برای تولید میخ آجری و ابزارهای برش تیز مانند تیغه ترنچر استفاده می شود. آنها بیش از 2 درصد کربن ندارند.
سازگاری نسبی فولاد کربنی و هزینه کم آن را به گزینه ای ایده آل برای انواع پروژه های ساختمانی ، بزرگ و کوچک تبدیل می کند.
2. فولاد ضد زنگ
این نوع معمولاً به دلیل نقش آن در ساخت تجهیزات و لوازم پزشکی شناخته شده است ، اما دامنه استفاده از آن بسیار بیشتر از محدوده گاز در آشپزخانه شما است. کروم آلیاژی است که فولاد ضد زنگ را از هم جدا می کند و به مواد درخشندگی خاصی می بخشد
کروم چیزی فراتر از یک افزودنی کاملاً آرایشی است: این عنصر مقاوم در برابر اکسیداسیون است و با جلوگیری از زنگ زدگی ، طول عمر فلز را افزایش می دهد. به طور معمول ، فولاد ضد زنگ دارای کروم بیش از 10.5 and است و گاهی اوقات تا 30 در کاربردهای خاص وجود دارد.
محتوای بیشتر کروم هنگام صیقل دادن مستقیماً براق تر می شود و مقاومت بیشتری در برابر خوردگی دارد. فولاد ضد زنگ با کروم متفاوت است وقتی کروم روی فلز دیگری آبکاری می شود تا یک پوشش صیقلی صیقلی ایجاد کند. درخشش در کاربردهای فولاد ضد زنگ با کروم بالا به دلیل افزودن عناصر دیگر کمتر شبیه آینه است.
انواع فولاد ضد زنگ
کاربردهای آشپزخانه ، پزشکی و خودرو رایج است ، اما فولاد ضد زنگ برای سایر مصارف نیز بسیار ارزشمند است. این مجموعه در چهار زیر شاخه طبقه بندی شده است که هر کدام اهداف متفاوتی را ارائه می دهند.
آلیاژهای مارتنزیتی: سختی مشخصه آلیاژهای مارتنزیتی است ، اما مستعد خوردگی هستند. آنها با یک فرایند خنک کننده سریع شکل می گیرند که آنها را برای عملیات حرارتی ایده آل می کند و در ابزار پزشکی ، کارد و چنگال و انبردست یافت می شود.
آلیاژهای فریتیک: اینها فولادهای ارزان قیمت با مقادیر کم کربن و نیکل هستند. کاربردهای خودرو به دلیل استحکام و درخشندگی ناشی از کروم مقاصد نهایی رایج آلیاژهای فریتیک هستند.
آلیاژهای آستنیتی: آلیاژهای آستنیتی دارای محتوای کروم و نیکل بالاتری هستند که باعث افزایش مقاومت آنها در برابر خوردگی و غیر مغناطیسی شدن آنها می شود. آنها در لوازم آشپزخانه تجاری وجود دارند و محبوب هستند زیرا بادوام هستند و تمیز کردن آنها آسان است.
آلیاژهای دوبلکس: ترکیبی از آلیاژهای آستنیتی و فریتی منجر به آلیاژ دوبلکس می شود که خواص هر دو را به ارث می برد در حالی که قدرت را دو برابر می کند. آنها همچنین به دلیل دارا بودن کروم نسبتاً زیاد ، شکل پذیر و مقاوم در برابر خوردگی هستند.
انواع فولاد ضد زنگ ، هنگامی که در صنعت ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند ، به دلیل مقاومت و مقاومت در برابر خوردگی ، دارای ارزش هستند. آنها برای انواع کاربردهای ساختمان و همچنین عملکردهای ذخیره سازی مصالح ساختمانی خطرناک مناسب هستند.
3. فولاد آلیاژی
نوع آلیاژ آهن با یکی از چندین عنصر دیگر ترکیب شده است که هر یک ویژگی های منحصر به فرد خود را به محصول نهایی می رسانند. درست است که همه فولادها آلیاژی هستند ، اما کربن و کروم آلیاژهای خاصی هستند که نام آنها به نوع فلز تشکیل شده نسبت داده می شود.
4. ابزار فولاد
فولادهای ابزار در مورد کسب و کار خود پیشرو هستند: آنها برای ماشین آلات تولید ابزار استفاده می شوند. حرارت دادن ، فرآیند افزودن حرارت بالا ، سرد شدن سریع و سپس گرم کردن مجدد ، فولاد ابزار بسیار سخت و مقاوم در برابر حرارت را ایجاد می کند. آنها معمولاً در محیط های با تأثیر زیاد استفاده می شوند و بسیار ساینده هستند.
فولاد یک آلیاژ آهن است ، به این معنی که در درجه اول از آهن تشکیل شده و با یک یا چند فلز آلیاژی ترکیب شده است تا مواد جدیدی با خواص منحصر به فرد تولید کند. چهار طبقه بندی اصلی وجود دارد ، اما همچنین چندین زیر گروه وجود دارد که اهداف مختلفی را ارائه می دهند. خواص آن بسته به عناصر ترکیب آهن و همچنین روشهای مورد استفاده برای گرم کردن و خنک کردن فلز تغییر می کند.
در زیر ، انواع مختلف فولاد و هدف هر نوع را توضیح می دهیم. امیدواریم این اطلاعات بتواند به شما در تصمیم گیری در مورد نوع مورد استفاده با وضوح و اطمینان کمک کند.
انواع مختلف فولاد چیست؟
فولاد بر اساس ترکیب خود طبقه بندی می شود: آهن با کربن و هر تعداد عناصر دیگر ترکیب می شود تا به یک هدف خاص برسد. چهار نوع اصلی عبارتند از:فولاد کربن
فولاد ضد زنگ
فولاد
فولاد ابزار
1. فولاد کربن
تمام فولاد حاوی کربن هستند ، اما فولاد کربنی به دلیل عدم وجود عناصر دیگر در ترکیب منحصر به فرد است. اگرچه فقط 2 درصد کربن یا وزن آن کمتر است ، اما عنصر اصلی آن فولاد کربنی را به یک ماده قوی و بادوام تبدیل می کند که برای مصارف متعدد ایده آل است.
فولاد کربنی گاهی با چدن اشتباه گرفته می شود ، اگرچه باید کمتر از 2 درصد کربن داشته باشد. چدن حاوی 2 تا 3/5 درصد کربن است و بافت خشن و طبیعت شکننده تری به آن می بخشد.
اگرچه فولاد کربنی از فلزات آلیاژی تشکیل شده است ، اما به دلیل عدم وجود عناصر آلیاژی دیگر در ترکیب ، طبقه بندی آلیاژ ندارد. این سادگی به محبوبیت فولاد کربنی کمک می کند - حدود 90 درصد از کل تولید فولاد را تشکیل می دهد.
انواع فولاد کربنی
فولاد کربنی را در زیر آستانه کربن 2٪ می توان به سه دسته کربن کم ، متوسط و زیاد تقسیم کرد. هر نوع قدرت ذاتی کربن را حفظ می کند ، اما با افزایش محتوای کربن ، هدف مفید آن تغییر می کند.
کربن کم: این رایج ترین و کم هزینه ترین نوع است. به دلیل شکل پذیری بالا - توانایی فطری آن برای کشش تحت فشار آسان است. سیم ها ، پیچ و مهره ها و لوله ها از این نوع فولاد استفاده می کنند.
کربن متوسط: محتوای کربن بین 0.31 and تا 0.60 gives به این گونه قدرت و شکل پذیری کمتری نسبت به انواع کربن کمتر می دهد. کربن های متوسط در چرخ دنده ها و خطوط راه آهن یافت می شوند.
کربن بالا: سخت ترین گونه بیش از 61/0 درصد کربن است و اغلب برای تولید میخ آجری و ابزارهای برش تیز مانند تیغه ترنچر استفاده می شود. آنها بیش از 2 درصد کربن ندارند.
سازگاری نسبی فولاد کربنی و هزینه کم آن را به گزینه ای ایده آل برای انواع پروژه های ساختمانی ، بزرگ و کوچک تبدیل می کند.
2. فولاد ضد زنگ
این نوع معمولاً به دلیل نقش آن در ساخت تجهیزات و لوازم پزشکی شناخته شده است ، اما دامنه استفاده از آن بسیار بیشتر از محدوده گاز در آشپزخانه شما است. کروم آلیاژی است که فولاد ضد زنگ را از هم جدا می کند و به مواد درخشندگی خاصی می بخشد
کروم چیزی فراتر از یک افزودنی کاملاً آرایشی است: این عنصر مقاوم در برابر اکسیداسیون است و با جلوگیری از زنگ زدگی ، طول عمر فلز را افزایش می دهد. به طور معمول ، فولاد ضد زنگ دارای کروم بیش از 10.5 and است و گاهی اوقات تا 30 در کاربردهای خاص وجود دارد.
محتوای بیشتر کروم هنگام صیقل دادن مستقیماً براق تر می شود و مقاومت بیشتری در برابر خوردگی دارد. فولاد ضد زنگ با کروم متفاوت است وقتی کروم روی فلز دیگری آبکاری می شود تا یک پوشش صیقلی صیقلی ایجاد کند. درخشش در کاربردهای فولاد ضد زنگ با کروم بالا به دلیل افزودن عناصر دیگر کمتر شبیه آینه است.
انواع فولاد ضد زنگ
کاربردهای آشپزخانه ، پزشکی و خودرو رایج است ، اما فولاد ضد زنگ برای سایر مصارف نیز بسیار ارزشمند است. این مجموعه در چهار زیر شاخه طبقه بندی شده است که هر کدام اهداف متفاوتی را ارائه می دهند.
آلیاژهای مارتنزیتی: سختی مشخصه آلیاژهای مارتنزیتی است ، اما مستعد خوردگی هستند. آنها با یک فرایند خنک کننده سریع شکل می گیرند که آنها را برای عملیات حرارتی ایده آل می کند و در ابزار پزشکی ، کارد و چنگال و انبردست یافت می شود.
آلیاژهای فریتیک: اینها فولادهای ارزان قیمت با مقادیر کم کربن و نیکل هستند. کاربردهای خودرو به دلیل استحکام و درخشندگی ناشی از کروم مقاصد نهایی رایج آلیاژهای فریتیک هستند.
آلیاژهای آستنیتی: آلیاژهای آستنیتی دارای محتوای کروم و نیکل بالاتری هستند که باعث افزایش مقاومت آنها در برابر خوردگی و غیر مغناطیسی شدن آنها می شود. آنها در لوازم آشپزخانه تجاری وجود دارند و محبوب هستند زیرا بادوام هستند و تمیز کردن آنها آسان است.
آلیاژهای دوبلکس: ترکیبی از آلیاژهای آستنیتی و فریتی منجر به آلیاژ دوبلکس می شود که خواص هر دو را به ارث می برد در حالی که قدرت را دو برابر می کند. آنها همچنین به دلیل دارا بودن کروم نسبتاً زیاد ، شکل پذیر و مقاوم در برابر خوردگی هستند.
انواع فولاد ضد زنگ ، هنگامی که در صنعت ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند ، به دلیل مقاومت و مقاومت در برابر خوردگی ، دارای ارزش هستند. آنها برای انواع کاربردهای ساختمان و همچنین عملکردهای ذخیره سازی مصالح ساختمانی خطرناک مناسب هستند.
3. فولاد آلیاژی
نوع آلیاژ آهن با یکی از چندین عنصر دیگر ترکیب شده است که هر یک ویژگی های منحصر به فرد خود را به محصول نهایی می رسانند. درست است که همه فولادها آلیاژی هستند ، اما کربن و کروم آلیاژهای خاصی هستند که نام آنها به نوع فلز تشکیل شده نسبت داده می شود.
4. ابزار فولاد
فولادهای ابزار در مورد کسب و کار خود پیشرو هستند: آنها برای ماشین آلات تولید ابزار استفاده می شوند. حرارت دادن ، فرآیند افزودن حرارت بالا ، سرد شدن سریع و سپس گرم کردن مجدد ، فولاد ابزار بسیار سخت و مقاوم در برابر حرارت را ایجاد می کند. آنها معمولاً در محیط های با تأثیر زیاد استفاده می شوند و بسیار ساینده هستند.
