[zahrabb]

لباس کاررا نباید تنها یک پوشش ساده درنظر گرفت چراکه اگرعمقی به مسئله نگاه کنیم لباس کار برای حفظ و ایمنی اشخاص استفاده می شود و کارکنان می بایست با لباس کاری که متناسب با مقررات خاص جای مربوطه است در محل کار خود حضور یابند.به طور معمول لباس کار با پوشش سراسری که دارد دست ها،پاها و بدن را در مقابل شرایط گوناگون محیطی حفظ می کند.
خصوصیات و استانداردهای لباسکارصنعتی
لباس کاری که شما سفارش می دهید باید کاملا اندازه تان بوده و متناسب با بدن شما دوخته شده باشد.برای مثال کارکنانی که مدام با ماشین آلات سروکار دارند نباید از لباس های بازو یا پاره استفاده کنند.وسایلی نظیر ساعت،زنجیر،کلید و امثالهم نباید در حین پوشیدن لباس کار مورد استفاده قرار گیرند.
کارکنانی که در محل های پرخطری که احتمال خطر آتش سوزی و انفجار است،کار می کنند نباید از یقه نورگیری آفتاب گردان و دسته عینک هایی که جنس آن ها از سلونوئید می باشد،استفاده کنند.به همراه داشتن هرگونه لوازم پرخطر در محیط های پرخطر اکیدا ممنوع می باشد.
بعضی کارکنان در محیط هایی قرار دارند که باید به طور مداوم آستین لباس کار خود را بالا بزنند،برای سهولت در این کارباید لباس کاری که دارای آستین کوتاه می باشد برای این اشخاص دوخته شود و یا کارکنانی که در معرض گرد و غبار مشغول به کارهستند از لباس های لبه دار استفاده کنند زیرا گرد و خاک در لبه و چین لباس باقی می ماند.افرادی که با مواد خورنده و مضر در ارتباط هستند باید لباس کاری انتخاب کنند که آب و گازدر آن نفوذ نمی کند.جنس لباس باید با موادی که با آن سروکار دارند دارای تناسب باشد.
لباس کار صنعتی
افرادی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو در ارتباط هستند لباسشان باید به گونه ای طراحی شود که هیچ گونه راه نفوذی نداشته باشد و همراه با دستکش و کلاه مخصوص باشد.لباس کار باید در سایز مناسبی دوخته شود که نه گشاد و نه تنگ باشد به خصوص قیمت سر آستین بسیار مهم است و نباید درحین کاراختلال ایجاد شود.
تذکر 1: کسانی که در حین کار لباسان با مواد شیمیایی پرخطر و یا نفت در تماس پیدا کرد باید بلافاصله لباس خود را شسته و یا آن را تعویض نمایند علاوه بر آن باید آن قسمت از بدن را که با این مواد تماس داشته را با مواد شوینده بشورند و تا زمانیکه لباس این افراد آغشته به مواد خطرناک است نباید نزدیک منابع حرارتی بشوند.
تذکر 2:در صورت هرگونه خرابی و یا آلودگی لباس می بایست اقدام به تعویض لباس نموده و با سرپرست مربوطه هماهنگی ایجاد کرد.
تذکر 3:لباس هایی که با روغن و یا گریس تماس پیدا می کنند باید سریعا آن را از تن خارج کرد چراکه موجب حساسیت های پوستی می شود.
لباس کار صنعتی باید از چه جنسی تولید شده باشد؟
جنس لباس کار باید به گونه ای باشد که الکتریسیته تولید نکند و برطبق شرایط کاری مقاوم باشد.بنابراین موادی نظیر پنبه (71%)،پلی استر(31%) ساخته شده باشد و وزنی بین 420-320gr/m2 داشته باشد.شرایط منطقه ای و فصل های مختلف نیز باید درنظر گرفته شود.
بسته به نوع شغل جنس لباس کار متغیر است.برای مثال در جوشکاری به دلیل وجود حرارت و ریختن پلیسه باید تنها از11% پنبه استفاده شود.
لباس کارباید دارای استحکام کافی باشد و بدین منظور از بافتی با تراکم بالا و نخ چهل دولا درتولید آن استفاده گردد.
برای ماندگاری بیشتر رنگ لباس کار و همینطور پیشگیری از مسائل دیگر مانند آب رفتگی و رنگ پس دادن،در رنگرزی پارچه از رنگ راکتیو استفاده می شود.
اگر لباس کار بوختی محکم داشته باشد و جنس پارچه ی انتخاب شده اعلاء باشدفبه مراتب ماندگاری لباس کار بیشتر خواهد بود.
الگویی که برای دوخت لباس کار استفاده می شود باید بسیار مناسب باشد تا لباس خوش دوخت و استاندارد باشد.
علائم و آرم لباس کار استاندارد به چه صورت است؟
وقتی شخصی لباس کار می پوشد باید لباسش بیان کننده ی گروه شغلی و حوزه ی فعالیت وی باشد.این علامت می تواند شامل کد،رنگ و آرم لباس باشد.اما باید این نکته را درنظر بگیریم که رنگ لباس یا رنگی که پیش زمینه ی آرم است باید مشخص شود چرا که نشانگر واحدهای گوناگون است؛جنس آرم از رنگ های ذکر شده و همینطور با چاپ سیلک اسکرین تهیه می شود که محل نصب آن نیز در قسمت بازوی سمت چپ و یا روی سینه می باشد. منبع: لباس کار