10-11-2011، 09:19 PM
(10-10-2011، 01:19 AM)ali_eng نوشته است: بعضی از ما فقط فکر می کنیم اگر چهار تا درس 20 بشیم مهندس شدیم. به فکر پاس کردن ریاضی مهندسی و دینامیک و انتقال هستیم ولی چرا به درسای عمومی مثل اخلاق، آیین زندگی توجه نداریم....
مگه قسمت بزرگی از زندگی، انسانیت و اخلاق نیست!!
همیشه از بزرگتر ها شنیده بودم تاریخ در حال تکرار است... . حکایت شده مثل مختارنامه!
1- کسی جلو مختار جرات نطق نداشت ولی پشت سرش شیر بودن.
2- بسیاری از زن ها بودند که مردهای باید دوره مرد بودنو پیش اونا میگذروندن. هزار آفرین به غیرت اون زنها.
3- زبیر خلقیاتش را به عوام زیبا نشان می داد ولی وای بر درونش.
4- مختار اهل عدالت بود. به کسی باج نمی داد. پس بد بود.
5- یک عده گوسفند دورو برش بودن. موقع خوشی با او بودن، خوش و خرم. موقع نیازمندی مختار،چنان زیر شانه هاشو خالی می کردن که بدبخت شوکه می شد.
آری ای برادر. درد بزرگی است.
ولی نباید از هدفی که داریم مایوس بشیم. همانند مختار. چون خدا با ماست. دکتر علی شریعتی جمله زیبایی داره :
اگر تمامی خلق گرگهای هار شوند و از آسمان هول و کینه بر سرم بارد، تو مهربان و جاودان اسیب ناپذیر من هستی. ای پناهگاه ابدی، تو می توانی جانشین همه بی پناهی ها شوی.
بیاید به جای این همه مهندسی خواندن، کمی انسانیت بخوانیم. شاید دیگر تکرار تاریخ جاهلیت نباشیم و خود تاریخی جدید ایجاد کنیم، اگر انسان بودن را بیاموزیم.........
تا قسمت زیادی با حرفت موافقم.
ولی واقعیت اینه که دروس عمومی که تو داشنگاه تدریس میشه هیچ ارتباطی با انسانیت ندارند یا حداقل شاید ما برداشت لازم رو از اونها نمی کنیم.
درس اخلاق و انسانیت از نوزادی شروع میشه.و از همون موقع در انسان نهادینه میشه.و در بزرگسالی امکان تغییر اون خیلی کمه.
ولی خب اگه بخوام می تونیم که اخلاقیات رو در خودمون اندکی بهبود بدیم و این بهبودی حتما نتیجه ی مثبتی رو روی دیگر افراد جامعه داره.
به این صورت به مرور زمان باعث بهبود اخلاقیات تو جامعه میشه.
ولی متاسفانه در حال حاظر دچار یک روند نزولی در اخلاقیات هستیم که ناخودآگاه تاثیر منفی روی ماها داره.
در ضمن اینو بدونیم که حماقت و جهالت همیشه همراه انسان هست و هیچوقت از بین نمیره.
همیشه به یک صورتی خودش رو نشون میده و تا آینده همراه انسان خواهد بود.