طراحي، ساخت، بهينه سازي، و تعمير انواع خودرو از جمله موضوعاتي هستند كه در رشته مهندسي خودرو مورد بحث قرار مي گيرند. هم چنين، آلايندگي خودرو، ديناميك خودرو، كارايي خودرو، صدا و لرزش خودرو، پايداري خودرو، مهندسي ارگونومي، كنترل رطوبت و دماي فضاي داخل خودرو، و كارسنجي و زمان سنجي توليد، از ديگر مواردي هستند كه از نقطه نظر آموزشي، در اين رشته بسيار اهميت دارند. از آن جا كه در رشته مهندسي خودرو تلفيقي از دروس مهندسي مكانيك، مهندسي برق، مهندسي الكترونيك، مهندسي نرم افزار، و مهندسي ايمني تدريس مي شود، اين رشته به نوعي جزء علوم فرارشته اي به شمار مي آيد. ازاين رو دانشجويان فارغ التحصيل رشته مهندسي خودرو، توانايي هاي بسيار بالايي را در زمينه طراحي، ساخت، و توليد انواع اتومبيل ها، اتوبوس ها، كاميون ها، و موتورسيكلت ها خواهند داشت.

در سطح خاورميانه، ايران اولين كشوري است كه حدود 11 سال پيش نسبت به راه اندازي رشته مهندسي خودرو اقدام نمود. دانشگاه علم و صنعت به عنوان متولي راه اندازي رشته مهندسي خودرو، نيروهاي متخصص بسيار زيادي را جهت فعاليت و تعالي صنعت خودروسازي كشورمان تربيت كرده است و تاكنون همكاري هاي بسيار گسترده اي را نيز با شركت هاي بزرگ خودروسازي هم چون ايران خودرو و سايپا داشته است. مهندسي خودرو از سه گرايش اصلي سيستم محركه خودرو، سيستم تعليق، فرمان، و ترمز خودرو، و سازه و بدنه خودرو تشكيل شده است كه شرح مختصري از هر گرايش در زير آمده است.

(1) مهندسي خودرو ـ سيستم محركه خودرو: در اين گرايش، مكانيسم تأمين انرژي و طراحي بهينه خودرو در جهت كاهش مصرف سوخت مورد تجزيه و تحليل قرار مي گيرد.

(2) مهندسي خودرو ـ سيستم تعليق، فرمان، و ترمز خودرو: در اين گرايش، به مطالعه فرمان پذيري خودرو در سطح جاده و پيچ هاي تند، ضربه هاي ناشي از پستي و بلندي هاي سطح جاده به سرنشينان خودرو، و انواع سيستم هاي ترمز پرداخته مي شود.